چه بگویم از دوران که مردمش هم عالمی دارند در این زمانه
تا به حال به این فکر کردی مردم این دوره زمونه چقدر رنگارنگن؟! حتی به این فکر کردی که همین خود تو تو شرایط مختلفت تو یه روز حتی ، چقدر رفتارای مختلفو گاهی هم متضاد انجام میدی؟! دلیل این همه تغییر و تحول تو رفتارا چیه را نمیخوام بدونم چون اگه بخوایم بشینیم بنویسیم ریشه یابی کنیم و به نتیجه برسیم باید تک تک آدمای دور و اطرافمونو بررسی کنیم. من میخوام بدونم اصلا به این فکر میکنیم که اگه الان تو این شرایط این رفتارا از خودمون بروز بدیم ممکنه به کسی یا چیزی صدمه ای بزنیم یا شاید جلوی یه کار خوبو بگیریم یا بدتر شاید باعث بشیم پیش زمینه ای بوجود بیاد برای یه کار بد؟!
مطمئنم تا حالا اینقدر دقیق بهش فکر نکرده بودی .
من زخم خورده این راهم در حالی که میدونم حتما از همین راهم به چند نفری زخم زدم چون تا الان اصلا بهش توجه نکرده بودم که چطور میشه با یه حرکت ساده ساده ساده مثلا یه لبخند یا یه اخم چقدر دنیای اطرافمو تغییر بدم.
اما از الان به بعد سعیمو میکنم که بیشتر مواظب باشم تو هم اگه تونستی حتما سعیتو بکن
به نام آنکه جان را فکرت آموخت
باز آمده ام و باز هم توشه ام جز گناه خالیست از همه چیز هایی که برای من به ارمغان آورده ای.
همچون کشاورزی هستم که درمیان گندمزارهای بی انتها تنها به علف های هرز بسنده کرده است. نه روزگار حالم خوش است این چنین و نه بذری برای آینده خویش دارم. آمده ام تا باری دیگر همراهم شوی ، همپایم شوی تا زمین های بایر بی انتهایی را که در اختیار من نهاده ای بارور کنم.
ادامه مطلب ...به دلیل استقبال نکردن شما مراجعین محترم از پست های قبلی در این موضوع ترجیحا از ادامه مطلب صرف نظر میکنم .
اگر دوستانی به ادامه موضوع علاقه مند هستند لطفا ایمیل خود را برای من بفرستندتا کل مطلب را برایشان میل کنم.
با تشکر
۲) آیا "ضدجاذبه"ی اینشتین واقعاً یک اشتباه بود؟
اینشتین، ضدجاذبه را بزرگترین اشتباه خود می‌شمارد. اما به نظر می‌رسد که او با اضافه کردن یک نظریه‌ی ضدجاذبه به فرضیه‌ی نسبیت خود که آن را شرط فلسفه‌ی انتظام گیتی می‌خوانند، کار درستی انجام داده است.
هفت شگفتی عظیم در جهان فیزیک ما به جایی رسیده‌ایم که بدون حل کردن برخی از مشکلات و مسایل فیزیک، نمی‌توانیم در مورد حقایق و پدیده‌های جالب و شگفت‌انگیز دیگر فیزیکی، اطلاعات بیشتری کسب کنیم. برای درک مفاهیمی مثل خاستگاه و بنیاد جهان هستی، سرنوشت نهایی سیاهچاله‌های فضایی یا امکان سفر در زمان، نیاز داریم که بدانیم جهان هستی چگونه ادامه‌ی حیات می‌دهد.
ادامه مطلب ...با رسیدن بهار، طبیعت ردای سبز بر تن می کند. چکاوک ها، هزار دستان و قمریان، نغمه ها و سرودهای فرح بخش و تازه سرمی دهند و انسان ها را به مهرورزی، گره گشایی و هم گرایی فرا می خوانند. بهار، پیام آور عشق و رویش است و موسم سرور و آشتی و به همین خاطر است که خواستنی است و با آمدنش دل ها سرشار از سرور و جان ها معرفت می یابد.
بهار، پیام آور تعادل است و اینکه در سایه تعادل، زندگی زیبا می شود. با دیدن بهار، رحمت و محبت خداوند را به یاد می آوریم. در اینکه چشمه مهر ایزد همواره به سوی آدمیان و همه موجودات، سرازیر است و ما اگر او و نشانه هایش را فراموش کنیم، او هرگز ما را فراموش نمی کند و با دگرگونی فصل ها نیز به جلوه گری قدرت بی پایانش می پردازد تا شاید دلی به یاد او افتد و به شوق او بتپد و بر اثر تماشای جلوه هایش، اشک شوق از چشمی جاری شود.
اساسا جهان هستی، آینه دار خداست و جمال پروردگارش را به تماشا گذاشته است. به تعبیر زیبای حافظ:
| مراد دل ز تماشای باغ عالم چیست؟ | به دست مردم چشم، از رخ تو گل چیدن |
بهار نیز یکی از باشکوه ترین جلوه های خدا در جهان هستی است که می توان با تماشای آن، نقبی به عالم معنا زد و راهی به سوی خدا یافت و جمال پروردگار را به تماشا نشست. چه زیبا سروده است، سعدی شیرازی:
| بامدادی که تفاوت نکند لیل و نهار | خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار |
| بلبلان وقت گل آمد که بنالند از شوق | نه کم از بلبل مستی تو بنال ای هشیار |
| آفرینش همه تنبیه خداوند دل است | دل ندارد که ندارد به خداوند اقرار |
| خبرت هست که مرغان سحر می گویند | آخر ای خفته! سر از خواب جهالت بردار |